روی برگرداندن از قبله سهوا

امام : اگر عمداً همه صورت را به طرف راست یا چپ قبله برگرداند‏‎ ‎‏نمازش باطل است بلکه اگر سهواً هم صورت را به این مقدار بگرداند احتیاط واجب‏‎ ‎‏آن است که نماز را دوباره بخواند و لازم نیست که نماز اول را تمام نماید، ولی اگر سر‏‎ ‎‏را کمی بگرداند عمداً باشد یا اشتباهاً نمازش باطل نمی شود.‏ 

خامنه ای :  اگر التفات صورت فاحش نیست به گونه‌اى که تمام صورت به طرف راست و یا چپ برگردانده نشود، اشکال ندارد. 

مکارم : هرگاه عمداً یا سهواً صورت را به تنهایى کاملًا به طرف راست یا چپ برگرداند بنابر احتیاط واجب نمازش را اعاده کند، ولى اگر صورت را کمى بگرداند بطورى که از قبله خارج نشود نماز باطل نمى‏شود.

سیستانی : از مبطلات نماز برگشتن از قبله بدون عذر است، و اما اگر با عذر باشد مثل فراموشی، یا به سبب امر قهری ـ مانند باد شدیدی که او را از قبله برگرداند ـ چنانچه به طرف راست یا چپ نرسد، نماز او صحیح است، ولی لازم است که بعد از برطرف شدن عذر فوراً به طرف قبله برگردد. و اما اگر به طرف راست و یا چپ برسد یا پشت به قبله شود، اگر فراموش کرده باشد، یا غافل باشد، یا در تشخیص قبله اشتباه کرده باشد، و وقتی متذکر یا متوجه شود که اگر نماز را قطع کند می‌تواند دوباره آن را رو به قبله بخواند ـ هرچند یک رکعت از آن در وقت واقع شود ـ باید نماز را از سر بگیرد وگرنه به همان نماز اکتفا میکند، و قضا بر او لازم نیست. و همچنین است اگر برگشت او از قبله به واسطه امر قهری باشد، پس چنانچه بتواند که بدون برگشتن از قبله نماز را دوباره در وقت بخواند ـ هرچند یک رکعت از آن در وقت واقع شود ـ باید نماز را از سر بگیرد، وگرنه باید همان نماز را تمام کند و اعاده و قضا بر او لازم نیست.

وحید : اگر سهواً صورت خود را از طرف قبله برگرداند، ولی به حدّ راست یا چپ قبله نرسد، نماز صحیح است و اگر سهوا سر را به قدری بگرداند که مواجه طرف راست یا چپ قبله باشد و متذکر شود، در صورتی که وقت (هرچند به مقدار یک رکعت) باقی مانده بنابر احتیاط واجب اعاده نماید، و اگر به این اندازه باقی نمانده یا بعد وقت متذکر شود قضا ندارد. (منهاج 2/ قبل م 669 مورد الثانی) (رساله/م 1140).