گفته بچه ممیزبه نجس بودن چیزی

امام : بچّه ممیّز که خوب و بد را می فهمد و تکلیفش نزدیک است، اگر بگوید چیزی را آب کشیدم باید دوباره آب کشید. 

خامنه ای :  قول کودکى که در آستانه بلوغ است در این‌باره معتبر است.

مکارم: هر گاه ذوالید یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست خبر دهد که آن چیز نجس یا پاک است باید قبول کرد، خواه عادل باشد یا نه، به شرط اینکه بالغ باشد، بنابراین، خبر دادن غیر بالغ در این باره قبول نیست مگر اینکه اطمینان از گفته¬ی او حاصل شود.

صافی: اگر بچّه ای که تکلیفش نزدیک است به پاک بودن یا نجس بودن چیزی که در دست خودش می باشد خبر دهد، پذیرفته است به شرط حصول اطمینان و اگر به پاکی یا نجسی چیزی که در دست او نیست خبر دهد، گفته اش پذیرفته نیست.

شبیری: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده و از گفته او اطمینان حاصل نشود، نباید حرف او را قبول کرد ولی بچّه ممیّز که طهارت و نجاست را می فهمد اگر بدانیم چیزی را آب کشیده، می توان آن را پاک دانست اگر چه اطمینان نداشته باشیم که درست آب کشیده است و اگر ممیّز چیزی را که در دستش است بگوید نجس است و از قول او اطمینان حاصل نشود، بنابر احتیاط واجب باید از آن اجتناب کرد.

  خویی: اگر بچّه بگوید چیزی را آب کشیدم نباید حرف او را قبول کرد ولی بچّه ای که تکلیفش نزدیک است اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن چیز در تصرّف او باشد یا آن بچّه مورد اطمینان باشد حرف او قبول می شود، همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.

بهجت: بچّه ممیّزی که خوب و بد را می فهمد اگر چه زمان تکلیفش هم نزدیک باشد اگر بگوید چیزی را آب کشیدم باید دوباره آن را آب کشید مگر اینکه انسان بداند آن را درست آب کشیده است، ولی اگر بگوید چیزی که در اختیار اوست نجس است احتیاط واجب آن است که از آن اجتناب کند.

تبریزی: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده نباید حرف او را قبول کرد، ولی بچه ای که تکلیفش نزدیک است اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن چیز در تصرف او باشد یا آن بچه مورد اطمینان باشد حرف او قبول می شود و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.

فاضل: اگر بچّه ممیّزی که خوب و بد را می فهمد بگوید چیزی که در دست اوست نجس است و یا بگوید آن چیز را آب کشیدم، بعید نیست حرف او معتبر باشد.

سیستانی: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده، نباید حرف او را قبول کرد ولی بچّه ای که ممیّز است و پاکی و نجسی را به خوبی درک می کند اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن چیز در تصرّف او باشد یا گفته اش مورد اطمینان باشد، قبول می شود و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.

وحید: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده، نمی شود حرف او را قبول کرد ولی بچّه ممیّزی که بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن بچّه ثقه باشد و ظن برخلاف گفته¬ی او نباشد، حرف او قبول می شود و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.

 امام : رساله، م 147.خامنه ای اجوبة الاستفتائات، س 76.خویی: رساله، م 148.بهجت: رساله، م 150.تبریزی: رساله، م 148.فاضل: رساله، م 153.سیستانی: رساله، م 141.وحید: رساله، م 148.مکارم: رساله، م 167.صافی: رساله، م 148.شبیری: رساله، م 148.نوری: رساله، م 147

-------------------------------------------------------------------------------

خوئی، تبریزی، سیستانی: اگر بچه بگوید چیزی را آب کشیده نباید حرف او را قبول کرد ولی بچه ای که تکلیفش نزدیک است (سیستانی: بچه ای که ممیز است و پاکی و نجسی را به خوبی درک می کند) اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی  که آن چیز در تصرف او باشد یا (سیستانی: گفته) بچه مورد اطمینان باشد حرف او قبول می شود.

گلپایگانی، صافی: اگر بچه ای که تکلیفش نزدیک است، به پاکی یا نجسی چیزی که دست خودش می باشد خبردهد، پذیرفته است (صافی: به شرط حصول اطمینان).

فاضل لنکرانی : بعید نیست حرف او معتبر باشد .

بهجت: مگر اینکه انسان بداند آن را درست آب کشیده است .

وحید خراسانی : اگر بچه بگوید چیزی را آب کشیده، نمی شود حرف او را قبول کرد، ولی بچه ممیز اگربگوید چیزی را آب کشیدم، در صودتی که آن بچه ثقه باشد و ظن بر خلاف گفته او نباشد،حرف او قبول می شود.

شبیری  : اگر بچه بگوید چیزی را آب کشیده و از گفته او اطمینان حاصل نشود، نباید حرف او را قبول کرد؛ ولی بچه ممیز که طهارت و نجاست را می فهمد اگر بدانیم چیزی را آب کشیده، می توان آن را پاک دانست، اگر چه اطمینان نداشته باشیم که درست آب کشیده است .

شبیری  : اگر از قول او اطمینان حاصل نشود، بنا براحتیاط باید از آن اجتناب کرد.

مکارم  : هر گاه «ذوالید» یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست خبر دهد که آن چیز، پاک است باید قبول کرد، خواه عادل باشد یا نه، به شرط اینکه بالغ باشد، بنا براین خبردادن غیر بالغ در این باره قبول نیست، مگر اینکه اطمینان از گفته او حاصل شود.

سبحانی: در صورت وثوق، آب کشیدن مجدد لازم نیست.

مظاهری: لازم نیست دوباره آب بکشند.

خوئی، تبریزی، سیستانی: اگر بچه بگوید چیزی نجس است نباید حرف او را قبول کرد ولی بچه ای که تکلیفش نزدیک است (سیستانی: بچه ای که ممیز است و پاکی و نجسی را به خوبی درک می کند) اگر بگوید  چیزی نجس است، در صورتی که آن چیز در تصرف او باشد یا (سیستانی: گفته) بچه مورد اطمینان باشد حرف او قبول می شود.

گلپایگانی، صافی: اگر بچه ای که تکلیفش نزدیک است، به پاکی یا نجسی چیزی که در دست خودش می باشد خبر دهد، پذیرفته است (صافی: به شرط حصول اطمینان) و اگر به پاکی یا نجسی چیزی که در دست اونیست خبردهد، گفته اش پذیرفته نیست.

بهجت، نوری: احتیاط واجب آن است که ار آن اجتناب کنند.

فاضل لنکرانی : بعید نیست حرف او معتبر باشد.

شبیری زنجانی : اگر به قول او اطمینان حاصل  نشود، بنا براحیتاط باید از آن اجتناب کرد.

وحید خراسانی : اگر بچه بگوید چیزی نجس است، نمی شود حرف او را قبول کرد، ولی بچه ای که ممیز است اگر بگوید چیزی نجس است، در صورتی که آن بچه ثقه باشد و ظن بر خلاف گفته او نباشد، حرف او قبول می شود.

مکارم شیرازی : هر گاه «ذوالید» یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست خبر دهد آن چیز نجس است باید قبول کرد، خواه عادل باشد یا نه، به شرط اینکه بالغ باشد، بنا براین خبردادن غیر بالغ در این باره قبول نیست، مگر اطمینان از گفته او حاصل شود .

سبحانی: در صورت وثوق باید از آن اجتناب کنند.

 مظاهری: باید از آن اجتناب کنند.