قضا شدن نمازظهروعصر

امام:

نمازظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد. اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [غروب زمانی است که سرخی طرف مشرق که در هنگام غروب آفتاب پدید می آید؛ از بین برود.  

خامنه ای:

نماز ظهر وقتی که فقط به قدر خواندن نماز عصر تا غروب آفتاب وقت باقی است، قضا می باشد و نماز عصر هم به هنگام غروب آفتاب قضا می باشد.

وحید :

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [مغرب زمانی است که قرص آفتاب در افق پنهان شود.]

سیستانی:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [غروب زمانی است که قرص آفتاب در افق پنهان شود.]

شبیری:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [غروب زمانی است که سرخی طرف مشرق که در هنگام غروب آفتاب پدید می آید از بین برود.]

صافی:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [غروب زمانی است که سرخی طرف مشرق که در هنگام غروب آفتاب پدید می آید؛ از بالای سر بگذرد.]

فاضل:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [مغرب زمانی است که سرخی طرف مشرق که بعد از غروب آفتاب پیدا می شود از بالای سر انسان بگذرد.]

گلپایگانی:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [مغرب موقعی است که سرخی طرف مشرق که بعد از غروب آفتاب پدید می آید؛ از بالای سر انسان بگذرد.]

مکارم :

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [مغرب زمانی است که قرص آفتاب در افق پنهان شود.]

 نوری:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد.

اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست.

(مغرب زمانی است که سرخی طرف مشرق که بعد از آفتاب پدید می آید، از بین برود).

اراکی:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد. اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست [غروب زمانی است که سرخی طرف مشرق که در هنگام غروب آفتاب پدید می آید؛ از بالای سر بگذرد.

بهجت:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد. اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. (غروب موقعی است که آفتاب از زمینی که مسّطح است غروب کند.)

تبریزی:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد. اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [وقت نماز ظهر و عصر از زوال تا غروب است بنابر احتیاط واجب، اگر این دو نماز را به تأخیر انداخت، بین غروب و ذهاب حمره مشرقیه (رفتن سرخی طرف مشرق) به نیت نه ادا و نه قضا بخواند و پس از گذشت این وقت دیگر نماز عصر قضاست.]

خوئی:

نماز ظهر زمانی قضاست که به اندازه چهار رکعت نماز به غروب وقت باقی باشد. اگر به اندازه یک رکعت نماز به غروب وقت مانده باشد؛ باید نماز عصر را ادا بخواند. در کمتر از این وقت نماز عصر نیز قضاست. [غروب زمانی است که قرص آفتاب در افق پنهان شود.]